Χωροκατακτητικά Είδη

[admin]

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΧΩΡΟΚΑΤΑΚΤΗΤΙΚΑ ΕΙΔΗ;
Η χλωρίδα και η πανίδα της Γης εξελίχθηκαν στη διάρκεια δισεκατομμυρίων ετών, ενώ οι ωκεανοί, οι θάλασσες, οι οροσειρές, οι έρημοι, ακόμη και οι μεγάλοι ποταμοί της παρεμβάλλουν φυσικά εμπόδια στη μετακίνηση των ζωικών και φυτικών ειδών, συμβάλλοντας σημαντικά με τον τρόπο αυτό στην πλούσια βιοποικιλότητα του πλανήτη και στην ανάπτυξη ζωικών και φυτικών κοινοτήτων που θεωρούνται χαρακτηριστικές συγκεκριμένων περιφερειών ή τοποθεσιών. Υπό την επίδραση του ανθρώπου, όμως, αίρονται τα φυσικά εμπόδια χάρη στα οποία αναπτύχθηκε η περιφερειακά διακριτή χλωρίδα και πανίδα και, τυχαία ή εσκεμμένα, φθάνουν είδη σε τοποθεσίες που απέχουν εκατοντάδες και χιλιάδες χιλιόμετρα από το φυσικό τους ενδιαίτημα. Σε πολλές περιπτώσεις, αυτά τα μη ιθαγενή είδη προσαρμόζονται ελάχιστα στο νέο περιβάλλον τους και γρήγορα εκλείπουν. Σε άλλες περιπτώσεις, ωστόσο, επιβιώνουν, αναπαράγονται και εγκαθίστανται. Μερικές φορές, οι νέες αυτές αφίξεις σημειώνουν τόση επιτυχία ώστε να μην αποτελούν πλέον βιολογικό αξιοπερίεργο, αλλά πραγματική απειλή, προκαλώντας σοβαρές ζημίες, όχι μόνο στα οικοσυστήματα, αλλά και στις καλλιέργειες και το ζωικό κεφάλαιο, διαταράσσοντας την τοπική οικολογική ισπρροπία, επηρεάζοντας την υγεία του ανθρώπου και έχοντας σοβαρές οικονομικές συνέπειες. Τα μη ιθαγενή είδη που έχουν τόσο αρνητικές επιπτώσεις είναι γνωστά ως Χωροκατακτητικά Είδη ή ΧΕ


Στην Ευρώπη υπάρχουν 10.822 μη ιθαγενή είδη (DAISIE Delivering Alien Invasive Species Inventories for Europe/Καταγραφή των ξενικών χωροκατακτητικών ειδών για την Ευρώπη, www.europe-aliens.org) από τα οποία  ενα ποσοστό 10-15 % αναμένεται να έχει αρνητικές οικονομικές ή οικολογικές επιπτώσεις. Τα απομονωμένα νησιά με πλούσια βιοποικιλότητα, που αντιπροσωπεύουν το μεγαλύτερο μέρος των υπερπόντιων εδαφών της ΕΕ, είναι ιδιαίτερα ευάλωτα στην εισβολή, η οποία μπορεί επίσης να έχει δυσανάλογες επιπτώσεις στα τοπικά μέσα συντήρησης, πολιτιστικά
χαρακτηριστικά και οικονομικές ευκαιρίες.

Οδοί εισαγωγής
Από πλευράς οδών εισαγωγής, τα περισσότερα χωροκατακτητικά φυτά αρχικά διαφεύγουν από κήπους ή ενυδρεία, ενώ η χωροκατακτητική πανίδα των γλυκών υδάτων φθάνει στο φυσικό περιβάλλον έχοντας διαφύγει από υδατοκαλλιέργειες ή μέσω εσκεμμένου εμπλουτισμού των υδάτων από ψαράδες. Στο θαλάσσιο περιβάλλον, αντίθετα, τα περισσότερα χωροκατακτητικά είδη εισάγονται ακούσια σαν "λαθρεπιβάτες" ή ξένες προσμίξεις (π.χ. μέσω του υδάτινου έρματος). Με την αύξηση των ποσοτήτων των φυτικών και ζωικών υλικών που μεταφέρονται ανά την υφήλιο προερχόμενα από ολοένα και
περισσότερες περιοχές, αυξάνονται και οι πιθανότητες εισαγωγής ΧΕ.

Επιπτώσεις των ΧΕ στην οικολογία
Τα ΧΕ θεωρούνται ως μία από τις μεγαλύτερες απειλές για τη βιοποικιλότητα. Επιδρούν στην τοπική οικολογία με τους εξής τρόπους, μεταξύ άλλων:

• με ανταγωνισμό με ιθαγενείς οργανισμούς για την τροφή και το ενδιαίτημα: π.χ. ο αμερικανικός γκρι σκίουρος (Sciurus carolinensis) εκτοπίζει τον ιθαγενή κόκκινο σκίουρο (Sciurus vulgaris) σε πολλές περιοχές της Ευρώπης, η αμερικανική καραβίδα (Pacifastacus
leniusculus) εκτοπίζει την ιθαγενή ευρωπαϊκή (Astacus spp.) και τα διάφορα είδη μικρών παπαγάλων που έχουν πλέον κατακλύσει πολλές ευρωπαϊκές πόλεις ανταγωνίζονται τα ιθαγενή είδη πτηνών·

• με μεταβολή της δομής των οικοσυστημάτων: π.χ. το φύκι Caulerpa taxifolia έχει μετατρέψει μεγάλες εκτάσεις μεσογειακών ακτών σε μονοκαλλιέργεια Caulerpa·
• με υβριδισμό με ιθαγενή είδη: π.χ. το αμερικανικό κεφαλούδι (Oxyura jamaicensis) και το ελάφι Sika (Cervus nippon) μπορούν να απειλήσουν ιθαγενή είδη με εξαφάνιση σε τοπική κλίμακα, λόγω διασταύρωσης και γένεσης υβριδίων·
• με άμεση τοξικότητα·
• αποτελώντας πηγή παρασίτων ή φορέα παθογόνων οργανισμών·
• με διατάραξη της επικονίασης, λόγω ανταγωνισμού με τοπικά είδη μέλισσας.

Επιπτώσεις των ΧΕ στις οικονομικές δραστηριότητες
Τα ΧΕ μπορούν να μειώσουν την απόδοση της γεωργίας, της δασοκομίας και της αλιείας. Το ασιατικό κολεόπτερο Anoplophora glabripennis, για παράδειγμα, προκαλεί εκτεταμένες ζημίες σε πλατύφυλλα δέντρα, συμπεριλαμβανομένων των φυτειών λεύκας. Το κτενοφόρο (μικρή μέδουσα) Mnemiopsis leidyi μειώνει τα εμπορικά αλιεύματα γαύρου στον Εύξεινο Πόντο. Είναι επίσης γνωστό ότι τα ΧΕ ελαττώνουν το διαθέσιμο νερό και υποβαθμίζουν το έδαφος. Χωροκατακτητικά φυτά, όπως το βάλσαμο των Ιμαλαΐων (Impatiens glandulifera), ανταγωνίζονται και εκτοπίζουν ιθαγενή φυτά που διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη
συγκράτηση του εδάφους με τις ρίζες τους και, ως εκ τούτου, ενδέχεται να επιτείνουν τη διάβρωση του εδάφους.

Τα ΧΕ μπορούν να προκαλέσουν ζημίες στις υποδομές μέσω όρυξης ή του ριζικού τους συστήματος. Το ριζικό σύστημα της βρωμοκαρυδιάς (Ailanthus altissima) μπορεί να προκαλέσει ζημίες σε πεζοδρόμια, αρχαιολογικά μνημεία και τοίχους. Τα ΧΕ μπορούν επίσης να παρακωλύσουν τις μεταφορές, φράσσοντας τις πλωτές οδούς. Ο μυοκάστορας (Myocastor coypus) και ο μοσχόμυς (Ondatra zibethicus), που εισήχθησαν στην Ευρώπη από την Αμερική για το δέρμα τους, έχουν πλέον εγκατασταθεί σε όλη την Ευρώπη και προκαλούν σοβαρές ζημίες σε φράγματα, κανάλια και σε αρδευτικά και αντιπλημμυρικά συστήματα. Ένα από τα πιο περιώνυμα χωροκατακτητικά είδη είναι το μύδι του είδους Dreissena polymorpha που, εκτός των σημαντικών οικολογικών επιπτώσεών του, προκαλεί μαζικά προβλήματα στη βιομηχανία, επειδή εναποτίθεται στα στόμια των σωλήνων υδροληψίας και τους φράσσει.
Η αζόλα (Azolla spp.) και το πεύκο του Weymouth (Pinus strobus) έχουν προκαλέσει πτώση των αξιών αναψυχής και πολιτιστικής κληρονομιάς που συνδέονται με διάφορα τοπία και υδατικά συστήματα.

 Επιπτώσεις των ΧΕ στην υγεία του ανθρώπου
Ορισμένα προβλήματα υγείας του ανθρώπου, π.χ. αλλεργίες και δερματικές παθήσεις, οφείλονται σε ΧΕ, όπως το ηράκλειο (Heracleum mantegazzianum) και η αμβροσία (Ambrosia artemisiifolia). Το ασιατικό κουνούπι-τίγρης (Aedes albopictus), που συναντάται όλο και συχνότερα στην Ευρώπη και είναι φορέας τουλάχιστον 22 αρμποϊών (στους οποίους περιλαμβάνονται ο ιός του δάγκειου πυρετού, ο Chikungunya, ο Ross River και ο ιός του Δυτικού Νείλου), εισήχθη στην Ευρώπη μέσω του εμπορίου μεταχειρισμένων ελαστικών αυτοκινήτων. Η κλιματική αλλαγή είναι πιθανόν να ευνοήσει την εξάπλωσή του προς Βορρά.

Κόστος των ΧΕ
Το βασικό κόστος που προσδιορίστηκε για την Ευρώπη περιλαμβάνει τις δαπάνες εξάλειψης και ελέγχου, τις ζημίες στη γεωργία, στη δασοκομία, στην εμπορική αλιεία και στις υποδομές και τις βλάβες στην υγεία του ανθρώπου. Ενώ φαινομενικά πρόκειται είτε για κόστος των επιπτώσεων είτε για δαπάνες εξάλειψης, στην πραγματικότητα εφαρμόζονται, σε συνεχή βάση, παράλληλα προγράμματα μερικής εξάλειψης και ελέγχου, με τα οποία επιχειρείται να μειωθούν οι επιπτώσεις. Το 2008, σε μια πρώτη εκτίμηση, υπολογίστηκε ότι οι δαπάνες που συνδέονται με τα ΧΕ στην Ευρώπη κυμαίνονται μεταξύ 9,6 και 12,7 δισ. ευρώ ετησίως (Kettunen et al. 2008). Αναμφισβήτητα, τα ποσά αυτά υπολείπονται των πραγματικών, επειδή βασίζονται στις τρέχουσες δαπάνες για την εξάλειψη και τον έλεγχο των ΧΕ, στις οποίες προστίθεται το τεκμηριωμένο ύψος των οικονομικών επιπτώσεων. Δεδομένου ότι πολλές χώρες μόλις τώρα αρχίζουν να τεκμηριώνουν και να καταγράφουν το κόστος και τα αποτελέσματα, τα πραγματικά αριθμητικά στοιχεία για το συνεπακόλουθο οικονομικό κόστος θα είναι σημαντικά υψηλότερα.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΟΜΗ
Για να αντιμετωπιστούν με επιτυχία τα ΧΕ είναι απαραίτητη η κατανόηση του τρόπου εκδήλωσης και των αιτίων των προβλημάτων.
Τα περισσότερα μη ιθαγενή είδη που συναντώνται στην Ευρώπη εισήχθησαν εσκεμμένα. Από τις αρχές του 20ού αιώνα έχει αυξηθεί η χρήση τους στη γεωργία, στη δασοκομία, στις υδατοκαλλιέργειες και ιχθυοκαλλιέργειες, καθώς και στη διακόσμηση/φυτοκομία ή για
αναψυχή. Μη ιθαγενή είδη μπορεί να εισαχθούν επειδή αναπτύσσονται ταχύτερα (π.χ. αύξηση της οικονομικής απόδοσης της εκμετάλλευσης δασών, προστασία από τη διάβρωση του εδάφους), καλύπτουν τη ζήτηση εξωτικών προϊόντων (εμπόριο γούνας), τρέφονται με άλλα είδη, τα οποία και καταπνίγουν (μέσα βιολογικού ελέγχου) ή απλώς επειδή αρέσουν στους ανθρώπους (ζώα συντροφιάς, φυτά κήπου).
Πολλές εισαγωγές ειδών συνδέονται άμεσα με το εμπόριο, όπου το είδος είναι είτε το ίδιο το εμπόρευμα (ξύλο, ίνες, ζωντανά ή νεκρά φυτά και ζώα) είτε πρόσμιξη στο εμπόρευμα (πολλοί επιβλαβείς οργανισμοί – μύκητες, βακτηρίδια, ιοί και έντομα – εισάγονται ακούσια,
προσκολλημένοι στο βασικό προϊόν που αποτελεί το αντικείμενο της εμπορικής συναλλαγής). Επιπλέον, είναι δυνατή η εισαγωγή ειδών ως "λαθρεπιβατών" μέσω εμπορικών ή μεταφορικών οδών, ανεξάρτητα από βασικά προϊόντα. Για παράδειγμα, τα κύτη των πλοίων αποτελούν γνωστούς φορείς οργανισμών που εναποτίθενται σε αυτά ή εξαπλώνονται με το υδάτινο έρμα. Οι εν λόγω οδοί μπορεί να είναι διεθνείς (π.χ. ποντοπόρος ναυτιλία) ή τοπικές(π.χ. μετακίνηση σκαφών αναψυχής από λεκάνη απορροής που έχει προσβληθεί, σε αμόλυντο ποταμό ή λίμνη).
Η κλιματική αλλαγή, επίσης, επηρεάζει την κατανομή των ειδών: η επιβίωση και εξάπλωση ορισμένων ΧΕ μπορεί να αποδοθεί στους ηπιότερους χειμώνες και στα θερμότερα καλοκαίρια που γνωρίζει η Ευρώπη την τελευταία δεκαετία.
Τα προβλήματα με τα μη ιθαγενή είδη αρχίζουν γενικά να εμφανίζονται μόνον όταν αυτά εξέρχονται από ελεγχόμενες και περιορισμένες από τη φύση τοποθεσίες. Τα διακοσμητικά φυτά και ζώα, καθώς και τα ζώα συντροφιάς δεν δημιουργούν πρόβλημα, εφόσον παραμένουν μέσα στους κήπους, τα ενυδρεία ή τις κατοικίες. Οι παθογόνοι ή επιβλαβείς
οργανισμοί είναι δυνατόν να εξαλειφθούν κατά την άφιξή τους με μέτρα υγειονομικού ελέγχου. Τα οστρακόδερμα, μαλάκια και ψάρια που μεταφέρονται με το υδάτινο έρμα μπορούν να εξαλειφθούν, εάν αυτό υποστεί επεξεργασία πριν απορριφθεί.
Εάν όμως φυτικοί και ζωικοί επιβλαβείς οργανισμοί και νόσοι δεν εντοπιστούν και δεν εκριζωθούν στα σύνορα ή εάν διακοσμητικά φυτά και ζώα συντροφιάς διαφύγουν ή ελευθερωθούν σε τοπικές λίμνες και υδατορρεύματα ή εάν διαφύγουν από εκτροφεία γουνοφόρων ζώων στο φυσικό περιβάλλον ζώα όπως ο μυοκάστορας (Myocastor coypus), ο μοσχόμυς (Ondatra zibethicus), η αμερικανική λουτρεόλη/μινκ (Mustela vison) και ο προκύων (Procyon lotor), τότε υπάρχει κίνδυνος να γίνουν χωροκατακτητικά είδη.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί οι κλιματικές συνθήκες να μην είναι πρόσφορες ή η τοπική χλωρίδα και πανίδα να είναι πιο ευπροσάρμοστη, οπότε το μη ιθαγενές είδος εκλείπει. Σε άλλες περιπτώσεις, εάν το κλίμα είναι πρόσφορο και ο ανταγωνισμός και η θήρευση από τα ιθαγενή είδη είναι ασθενή, το μη ιθαγενές είδος μπορεί να επιβιώσει, να αναπτυχθεί, να αναπαραχθεί και να κατορθώσει να εγκαταστήσει τοπική αποικία.
Εάν η τοπική αποικία του εισβάλλοντος είδους δεν εντοπιστεί και δεν εκριζωθεί γρήγορά, εγκαθίσταται βιώσιμος πληθυσμός σε τοπικό επίπεδο, ο οποίος κατόπιν κατανέμεται σε νέα εδάφη. Είναι προφανές ότι εάν εγκατασταθούν πολλοί τοπικοί πληθυσμοί από διαφορετική
αρχική πηγή, επιταχύνεται η διαδικασία κατανομής και το είδος γίνεται λιγότερο ευάλωτο στην εξαφάνιση σε τοπικό επίπεδο. Τελικά, μετά από κάποια έτη ή δεκαετίες, το είδος μπορεί να εξαπλωθεί ευρέως σε πολλές χώρες και η εξάλειψή του να είναι ουσιαστικά αδύνατη.

– αυξημένες επιπτώσεις

Επεκτατικά αλλόχθονα είδη μπορούν να ανευρεθούν σε όλα τα οικοσυστήματα. Η παγκοσμιοποίηση, ιδιαίτερα η αύξηση του εμπορίου και του τουρισμού, έχουν ως αποτέλεσμα μία αιφνίδια αύξηση του αριθμού και του τύπου των αλλοχθόνων ειδών που καταφθάνουν στην Ευρώπη.

Οι θαλάσσιες και οι παράκτιες ζώνες επηρεάζονται δραστικά ως αποτέλεσμα της αύξησης των θαλάσσιων μεταφορών και της κατασκευής διωρύγων ανάμεσα σε απομονωμένες θάλασσες. Η διώρυγα του Σουέζ παραμένει σημαντική πηγή εισόδου νέων ειδών στην Μεσόγειο Θάλασσα. Η έκλυση υδάτινου έρματος από τα πλοία συνιστά μία τόσο σημαντική πηγή μεταφοράς νέων οργανισμών ώστε καταρτίστηκε η «Διεθνής σύμβαση για τον έλεγχο και την διαχείριση του υδάτινου έρματος και των ιζημάτων πλοίων» για την "αποφυγή, την ελαχιστοποίηση και εν τέλει την εξάλειψη της μεταφοράς επιβλαβών υδρόβιων οργανισμών και παθογόνων μικροοργανισμών» κατ’ αυτόν τον τρόπο.

Μέτρα καταπολέμησης

Η πιο αποτελεσματική άμυνα κατά των επεκτατικών αλλοχθόνων ειδών είναι η πρόληψη και, βασικά, οι συνοριακοί θαλάσσιοι περίπολοι που θα παρεμποδίζουν την εισαγωγή νέων ειδών. Ένα δεύτερο βήμα είναι η έγκαιρη ανίχνευση και καταπολέμηση.

Ένα απτό παράδειγμα είναι το γιγαντιαίο ηράκλειο το σφονδύλιο (Heracleum mantegazzianum), που εισήχθη στην Ευρώπη ως καλλωπιστικό φυτό τον 19ο αιώνα. Σήμερα, καταβάλλονται σημαντικές προσπάθειες ελέγχου του φυτού καθώς το είδος έχει εγκατασταθεί σε χορτολιβαδικές εκτάσεις, κατά μήκος σιδηροδρομικών γραμμών, ερεισμάτων δρόμων και παρόχθιων εκτάσεων. Με τον σχηματισμό πυκνών συστάδων, το ηράκλειο το σφονδύλιο συναγωνίζεται τα αυτοφυή φυτικά είδη. Είναι, επίσης, δηλητηριώδες και η άμεση δερματική επαφή μπορεί να προκαλέσει έντονα συμπτώματα δερματίτιδας. Σήμερα, το γιγαντιαίο ηράκλειο το σφονδύλιο το πιθανότερο είναι ότι δεν μπορεί να εκριζωθεί στην Ευρώπη αν και πρώιμες δράσεις (μέχρι την δεκαετία του 1950) θα είχαν ίσως καλύτερες προοπτικές.

Στο ίδιο πλαίσιο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε πρόσφατη ανακοίνωσή της για την βιοποικιλότητα υπογράμμισε την ανάγκη δημιουργίας ενός μηχανισμού «έγκαιρης προειδοποίησης» για τα επεκτατικά αλλόχθονα είδη. Ο ΕΟΠ, ανταποκρινόμενος σε αυτή την ανακοίνωση, μέσα από το δίκτυο των κρατών μελών του αλλά και των συνεργαζόμενων με αυτόν χωρών, σχεδιάζει να εγκαταστήσει ένα σύστημα πληροφοριών σε ευρωπαϊκή κλίμακα που θα προσδιορίζει, ανιχνεύει, αξιολογεί και θα ανταποκρίνεται σε νέες επεκτεινόμενες εισβολές.

Ο κατάλογος με τα πλέον καταζητούμενα είδη

Τα επεκτατικά αλλόχθονα είδη απαντώνται σε όλα τα σχήματα και μεγέθη. Ορισμένα έχουν διοχετευθεί σκοπίμως και είναι σημαντικά από οικονομική άποψη, άλλα έχουν μικρό αντίκτυπο, ενώ πολύ λίγα έχουν αποδειχθεί καταστροφικά. Κατά συνέπεια, ένα πρώτο βήμα για την ανάπτυξη μέτρων καταπολέμησης και διαχείρισης είναι ο προσδιορισμός των πιο επιθετικών ειδών, έτσι ώστε οι προσπάθειες να κατευθυνθούν προς αυτά τα είδη.

Προκειμένου να έχουμε μία καλύτερη κατανόηση των επεκτατικών αλλοχθόνων ειδών και των επιπτώσεών τους στην ευρωπαϊκή βιοποικιλότητα, ο ΕΟΠ, με την υποστήριξη ενός αριθμού εμπειρογνωμόνων, έχει δημιουργήσει έναν κατάλογο με τα χειρότερα επεκτατικά αλλόχθονα είδη που απειλούν τη βιοποικιλότητα στην Ευρώπη.

Ο κατάλογος, σήμερα, περιέχει, 163 είδη ή ομάδες ειδών. Τα είδη προστίθενται στον κατάλογο εάν είναι πολύ διαδεδομένα ή/και εάν δημιουργούν σημαντικά προβλήματα για τη βιοποικιλότητα και τα οικοσυστήματα στα νέα ενδιαιτήματά τους.

Τα είδη, που εμπεριέχονται στον κατάλογο, εκ των οποίων τα αγγειώδη φυτά είναι τα πιο συνηθισμένα με 39 καταχωρίσεις, έχουν σημαντική επίδραση στην τοπική βιοποικιλότητα στο επίπεδο της γενετικής, των ειδών ή των οικοσυστημάτων. Πολλά επηρεάζουν επίσης και την ανθρώπινη υγεία και την οικονομία. Από το 1950, κατά μέσο όρο, περισσότερα από ένα από τα απαριθμούμενα είδη εγκαθίσταται κατ’ έτος και δεν υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι η κατάσταση βελτιώνεται ( Σχήμα 1en).

Τα είδη που εμπεριέχονται στον κατάλογο προέρχονται από πολλά διαφορετικά μέρη της υφηλίου και ειδικότερα από την Ασία και την Βόρειο Αμερική ( Σχήμα 2en). Ωστόσο, πολλά άλλα είδη προέρχονται από ένα μέρος της Ευρώπης αλλά έχουν μεταφερθεί σε άλλα μέρη της ηπείρου.

Σχ. 1 / Εγκατάσταση των χείριστων επεκτατικών αλλοχθόνων ειδών που απειλούν τη βιοποικιλότητα στην ευρύτερη περιφέρεια της Ευρώπης. Πηγή: ΕΟΠ, 2007.en

Σχ. 2 / Περιοχή προέλευσης χερσαίων ειδών και ειδών γλυκέων υδάτων που απαριθμούνται ως χείριστα επεκτατικά είδη και που απειλούν την βιοποικιλότητα στην Ευρώπη. Πηγή: ΕΟΠ, 2007.en



Μελλοντικές προοπτικές

Στις αναγκαίες για την αντιμετώπιση των επεκτατικών αλλοχθόνων ειδών δράσεις συμπεριλαμβάνονται τα μέτρα διαχείρισης και αποκατάστασης, τα οποία είναι, συνήθως, δύσκολο να εφαρμοστούν ενώ είναι και δαπανηρά.

Για παράδειγμα τα μέτρα καταπολέμησης του φονικού γυμνοσάλιαγκα είναι επαχθή και συχνά έχουν μόνο τοπικές και προσωρινού χαρακτήρα επιπτώσεις. Εν τούτοις, παραμένουν σημαντικά.

Στην ΕΕ έχουν καταβληθεί προσπάθειες για την καταπολέμηση των επεκτατικών αλλοχθόνων ειδών μέσω της λήψης μέτρων διαχείρισης και αποκατάστασης που χρηματοδοτούνται από τον κανονισμό LIFE.

Ανάμεσα στα έτη 1992-2002, έχουν χορηγηθεί 40 εκατομμύρια ευρώ σε σχέδια που αφορούν τα επεκτατικά είδη και η εν λόγω επένδυση αυξάνεται. Η ΕΕ χρηματοδοτεί, επίσης, μελέτες για τα είδη αυτά στο πλαίσιο του «προγράμματος για την έρευνα και την τεχνολογική ανάπτυξη».

Το πρόβλημα των επεκτατικών αλλοχθόνων ειδών δεν φαίνεται να εξαφανίζεται. Η παγκοσμιοποίηση και η κλιματική αλλαγή (είδη που μετακινούνται λόγω των μεταβολών που λαμβάνουν χώρα στο φυσικό ενδιαίτημά τους) σημαίνουν ότι ολοένα και περισσότεροι από εμάς θα έρθουν σε επαφή με αυτά τα είδη. Απαιτείται, κατά συνέπεια, να αυξηθεί η ευαισθητοποίηση του κοινού και των πολιτικών παραγόντων προκειμένου να διατεθούν πόροι για τον έλεγχο των βασικών οδών εισαγωγής, την παρακολούθηση των επαπειλούμενων περιοχών για έγκαιρη ανίχνευση, καθώς και κατάλληλη προετοιμασία για την ανάληψη άμεσης δράσης ώστε να εξαλειφθούν τα ανεπιθύμητα είδη.

Scalera, R., 2008. How much is Europe spending for invasive alien species? (Τι δαπανά η Ευρώπη για τα επεκτατικά αλλόχθονα είδη; Έκθεση προς τον ΕΟΠ)en.



http://www.gisp.org/

Kατάλογος των εξωτικών ειδών  Ψαριών στην Μεσόγειο(σύνολο 99)
http://www.ciesm.org/online/atlas/intro.htm
   

Kατάλογος των εξωτικών θαλασσινών  στην Μεσόγειο

http://www.ciesm.org/atlas/appendix2.html

http://www.ciesm.org/atlas/appendix3.html
 
  

[admin]

Κατάλογος από αλλοχθονα χωροκατακτητικα ειδη στα  Ελληνικα ύδατα  (140)

*νέες καταχωρήσεις
ES: Επιτυχία εγκατάστασης (Ε: εγκατεστημένο C: προσωρινο , Q: Αμφίβολο, Ex: Αποκλειομενο)


*Etrumeus teres E

*Iniistius pavo C

*Lagocephalus sceleratus E

*Lagocephalus suezensis E


*Petroscirtes ancylodon C

*Seriola fasciata C


*Tylerius spinosissimus C

*Tylosyrus crocodilus C

*Upeneus pori C

Alepes djedaba C

Apogon pharaonis E

Atherinomorus lacunosus C

Callionymus filamentosus C


Enchelycore anatina C

Fistularia commersonii E

Gaidropsarus granti Q

Hemiramphus far E

Lagocephalus spadiceus E

Leiognathus klunzingeri E


Mugil soiuy = Liza haematocheila

Parexocoetus mento E

Pempheris vanicolensis E

Pteragogus pelycus E

Sargocentron rubrum E

Saurida undosquamis E

Siganus luridus E

Siganus rivulatus E

Sphoeroides pachygaster E

Sphyraena chrysotaenia E




http://elnais.ath.hcmr.gr/PDF/Update%20of%20marine%20alien%20species%20in%20Hellenic%20waters.pdf

[admin]

Sphyraena flavicauda C

Stephanolepis diaspros E

Upeneus moluccensis E

Phytobenthos (PB)

*Acanthophora nayadiformis C

*Acrothamnion preissii Ex

Asparagopsis armata E

*Caulerpa racemosa E

*Ceramium bisporum Ex

*Chondria collinsiana C

*Chondria polyrhiza C

Codium fragile tomentosoides E

Colpomenia peregrina C

*Grateloupia subpectinata (=G. filicina var. luxurians) C

Halophila stipulacea E

*Hypnea espera Ex
 
*Hypnea spinella (=H. cervicornis) C

*Hypnea valentiae C

*Laurencia okamurae (=coronopus)Ex

*Lophocladia lallemandii C

*Neosiphonia sphaerocarpa C

*Polysiphonia fucoides (=P.nigrescens) Ex

*Sarconema filiforme Ex

Sarconema scinaioides E

Stypopodium schimperi E

*Womersleyella setacea E


Phytoplankton (PP)
*Alexandrium insuetum E
*Alexandrium taylori E
Alexandrium tamarense Ex
*Coolia monotis Ex
*Histioneis detonii C
*Gymnodinium mikimotoi E
*Gymnodinium (=Karenia) breve E
*Gymnodinium catenatum E
*Gymnodinium fusus Ex
*Phaeocystis pouchettii E
*Prorocentrum mexicanum E
*Rhizosolenia alata Ex

Zoobenthos (ZB)

Crustacea
*Balanus trigonus E

*Calappa pelii C

*Leucosia signata C

*Megabalanus tintinnabulum Q

*Myra subgranulata C

*Percnon gibbesi E

*Stenothoe gallensis E

Alpheus rapacida C

Callinectes sapidus E

Charybdis longicollis E

Erugosquilla massavensis E
Ixa monodi C

Marsupenaeus japonicus E

Metapenaeopsis aegyptia E

Metapenaeopsis mogiensis consobrina E

Portunus pelagicus E

Thalamita poissonii E

Trachysalambria palaestinensis E

http://elnais.ath.hcmr.gr/PDF/Update%20of%20marine%20alien%20species%20in%20Hellenic%20waters.pdf

[admin]

Mollusca

*Aplysia dactylomeda E  

Acteocina mucronata C

Anadara demiri E

Brachidontes pharaonis E

Bulla ampulla E

Bursatella leachi E

Cellana rota C

Crassostrea gigas E

Crepidula fornicata E

Cylichna girardi C

Fulvia fragilis E

Gastrochaena cymbium C

Haminoea cyanomarginata C

Malvufundus regulus C

Melibe fimbriata E

Murex forskoehli Q

Mya arenaria C

Nerita sanguinolenta C

Petricola pholadiformis C

Pinctada radiata E

Pleurobranchus forskali C

Polycerella emertoni C 

Pseudochama corbieri C

Rapana rapiformis Q

Rapana venosa C

Smaragdia souverbiana Q

Strombus persicus E

Trochus erythraeus E



Polychaeta

*Desdemona ornata E

*Ficopomatus enigmaticus E

*Hydroides dianthus E


Branchiosyllis exilis Ex

Cossura coasta Q

Hydroides elegans E

Lysidice collaris Q

Metasychis gotoi E

Notomastus aberans C

Paradyte cf. crinoidicola C

Prionospio pulchra C

Prionospio salzi Ex

Scoloplos chaevallieri candiensis Ex

Spirobranchus tetraceros C

Spirorbis marioni C

Timarete anchylochaeta Ex

MISCELANEA


*Oculina patagonica E

*Synaptula reciprocans C

Aspidoshiphon mexicanus C

Hippopodina feegeensis C

Ophiactis savignyi C

Zooplankton (ZP)
*Paracartia grani E
*Arietellus pavoninus E
Calanopia elliptica C
Centropages furcatus C
Mnemiopsis leidyi E
Pseudocalanus elongatus E
Cassiopeia andromeda C

[admin]

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ: ΠΡΟΣ ΤΗ ΧΑΡΑΞΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΩΡΟΚΑΤΑΚΤΗΤΙΚΑ ΕΙΔΗ

Διερεύνηση των διαφόρων προσεγγίσεων για την επίτευξη των στόχων
Στο κεφάλαιο 4 εκτίθενται οι τέσσερις επιλογές άσκησης πολιτικής που προκρίθηκαν για την
επίτευξη των στόχων, καθώς και ορισμένα ζητήματα οριζόντιου χαρακτήρα που αφορούν
όλες τις επιλογές. Οι επιλογές αυτές δεν αποτελούν αποκλειστικές και ανταγωνιστικές
δέσμες μέτρων. Πρόκειται για επιλογές αύξουσας έντασης και αποτελεσματικότητας. Η
αύξουσα ένταση απαιτεί περισσότερους πόρους και, συνεπώς, εξαρτάται από τη βούληση για επενδύσεις. Τα μέτρα που προσδιορίζονται στην επιλογή Β δεν είναι αυτοτελή: πρέπει να θεωρηθούν σωρευτικά μέτρα που εντάσσονται στην προσέγγιση με την οποία επιδιώκεται η τόνωση των τρεχουσών προσπαθειών αντιμετώπισης των προβλημάτων των ΧΕ και η μέγιστη αξιοποίηση των υφιστάμενων μέσων και νομοθετημάτων. Η άμεση εφαρμογή ορισμένων από τα εν λόγω μέτρα είναι εφικτή, ενώ για άλλα θα χρειαστεί πολυετές διάστημα. Στα προτεινόμενα μέτρα περιλαμβάνονται δράσεις για την πρόληψη της εσκεμμένης και της ακούσιας εισαγωγής, την έγκαιρη προειδοποίηση και ενημέρωση, καθώς και για την εξάλειψη, τη συγκράτηση και των έλεγχο των ήδη εγκατεστημένων ΧΕ.
Προκρίθηκαν οι εξής επιλογές:
• Επιλογή Α - Διατήρηση της υφιστάμενης κατάστασης: συνέχιση της εφαρμογής των
υφιστάμενων μέσων, όπως σήμερα.
• Επιλογή Β - Μεγιστοποίηση της χρήσης υφιστάμενων προσεγγίσεων: βέλτιστη χρήση
της ισχύουσας νομοθεσίας, κατάρτιση και εφαρμογή εθελοντικών κωδίκων δεοντολογίας,
ανάπτυξη συστήματος έγκαιρης προειδοποίησης και ενημέρωσης, διατήρηση του
ευρωπαϊκού καταλόγου απογραφής ΧΕ, ευαισθητοποίηση, ανταλλαγή βέλτιστων
πρακτικών, εφαρμογή μέτρων εξάλειψης και ελέγχου σε εθνικό επίπεδο.
• Επιλογή Β+ - Προσαρμογή της ισχύουσας νομοθεσίας: η επιλογή αυτή συνεπάγεται την
τροποποίηση της ισχύουσας νομοθεσίας ώστε να διευρυνθεί το πεδίο εφαρμογής της για
να συνεκτιμηθούν επίσημα τα ζητήματα που συνδέονται με τα ΧΕ.
• Επιλογή Γ - Θέσπιση συνολικού εξειδικευμένου νομικού μέσου της ΕΕ: η επιλογή αυτή
περιλαμβάνει τα βασικά μέσα που περιγράφονται στην επιλογή Β, επιπλέον όμως,
προβλέπει την ταχεία θέσπιση νέας νομοθεσίας, η οποία θα καταστήσει δυνατή τη
συνολική αντιμετώπιση των ΧΕ.
Εξετάζεται επίσης μια σειρά κοινών οριζόντιων μέτρων που αφορούν όλες τις εφαρμογές,
μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται η επικοινωνία, εκπαίδευση και ευαισθητοποίηση, η
ανάπτυξη της γνωστικής βάσης και η χρηματοδότηση.
Στο κεφάλαιο 5 συνοψίζονται οι επιλογές, με γενική σύγκριση και αξιολόγηση. Στο κεφάλαιο
6 παρατίθενται τα συμπεράσματα, ενώ στο κεφάλαιο 7 προσδιορίζονται πτυχές της
παρακολούθησης και δείκτες που θα διευκολύνουν την αξιολόγηση της προόδου προς τη
χάραξη συνολικής στρατηγικής της ΕΕ για τα χωροκατακτητικά είδη.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ: ΠΡΟΣ ΤΗ ΧΑΡΑΞΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΩΡΟΚΑΤΑΚΤΗΤΙΚΑ ΕΙΔΗ


ΒΑΣΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΙΟΠΟΙΚΙΛΟΤΗΤΑ


Οι κυριότεροι λόγοι που ευθύνονται για την απώλεια της βιοποικιλότητας είναι:

1. η υποβάθμιση, ο κατακερματισμός και η καταστροφή των βιοτόπων  2. η κλιματική αλλαγή δεδομένου ότι κατά κύριο λόγο η αύξηση της θερμοκρασίας  επηρεάζει την βιολογία πολλών ειδών, 3. η εισβολή ξενικών χωρο-κατακτητικών ειδών, δηλαδή η εισαγωγή ξενικών ειδών σε νέες περιοχές, με αποτέλεσμα αυτά να ανταγωνίζονται τα ντόπια είδη για τους ίδιους πόρους. με έμμεσες επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία και την οικονομία. 4. η μη αειφορική άσκηση δραστηριοτήτων και η υπερεκμετάλλευση των ειδών. (π.χ. εντατικοποίηση της γεωργίας και κτηνοτροφίας, η υπερ-αλίευση) οι οποίες δεν επιτρέπουν την φυσική ανανέωση των πόρων και οδηγούν σταδιακά στην εξάντλησή τους και 5. η ρύπανση του νερού, του εδάφους και της ατμόσφαιρας (απόβλητα αστικά, γεωργικά, βιομηχανικά, τοξικά) που προκύπτουν από τις  ανθρώπινες δραστηριότητες.

 Κεντρικός στόχος της Στρατηγικής είναι η ανάσχεση της απώλειας της βιοποικιλότητας στη χώρα μας, ενώ ο χρονικός ορίζοντας εφαρμογής της είναι η δεκαπενταετία 2009-2023. Ο συνολικός αυτός σκοπός αναλύεται σε 23 Γενικούς Σκοπούς, οι οποίοι προέκυψαν από την ανάλυση της κατάστασης της βιοποικιλότητας στην Ελλάδα και των συγκεκριμένων απειλών που αυτή αντιμετωπίζει, έχει δε ληφθεί υπόψη το υφιστάμενο θεσμικό και διοικητικό πλαίσιο και το πλαίσιο πολιτικών και προγραμμάτων.

 

Οι 23 Γενικοί σκοποί μπορούν να ενταχθούν θεματικά σε τέσσερις κατηγορίες:

 

 

1.      Η πρώτη κατηγορία αφορά στα τρία επίπεδα της βιοποικιλότητας, δηλαδή τη γενετική, των ειδών και των οικοσυστημάτων. Εδώ εντάσσονται 10 Γενικοί Σκοποί οι οποίοι αναφέρονται:

Α) Στην διατήρηση των γενετικών πόρων,  καθώς και στη διατήρηση σημαντικών ειδών φυτών (κεφαλληνιακή ελάτη, ζώων όπως αρκούδα, μεσογειακή φώκια, γυπαετός, λεπτομύτα, βαλτόπαπια, αργυροπελεκάνος, όλες οι χερσαίες χελώνες, αφρικανικός χαμελαίων, σαλαμάνδρα, πηλοβάτης, διάφορα είδη κυπρινοειδών και περκών).

Β) Στην διατήρηση τύπων οικοτόπων Κοινοτικού και εθνικού ενδιαφέροντος

( δάση, υγρότοποι και παράκτιοι).

Γ) Στην διατήρηση των οικοσυστημάτων (αγροτικά οικοσυστήματα,  υγροτοπικά, δασικά, φρύγανα και μακκί, ορεινά, παράκτια και θαλάσσια).

Δ) Στην αειφορική διατήρηση και  διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών (ολοκλήρωση του δικτύου Natura 2000), και στην προστασία και διατήρηση των Τοπίων.

 

2.      Η δεύτερη κατηγορία περιλαμβάνει θέματα τομεακά. Εδώ εντάσσονται 4 Γενικοί Σκοποί, οι οποίοι αναφέρονται στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και στην υποστήριξη της δυνατότητας προσαρμογής της βιοποικιλότητας σ’ αυτήν, στην ενσωμάτωση της διατήρησης της βιοποικιλότητας στον χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό καθώς και στον τουρισμό. Επίσης εδώ περιλαμβάνεται και η διεθνής  και διακρατική συνεργασία για την προστασία της βιοποικιλότητας.

 

3.      Η τρίτη κατηγορία περιλαμβάνει θέματα οριζόντια. Εδώ εντάσσονται 7 Γενικοί Σκοποί οι οποίοι αναφέρονται στην έρευνα για τη βιοποικιλότητα ώστε να καλυφθούν τα κενά γνώσης και να υποστηριχθεί πιο αποτελεσματικά η διατήρησή της, στην πρόληψη και αποκατάσταση της περιβαλλοντικής ζημίας, στη θέσπιση κινήτρων για την διατήρηση της βιοποικιλότητας, στην ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού, στην ενδυνάμωση της συμμετοχής των κοινωνικών εταίρων κατά τη λήψη αποφάσεων για θέματα βιοποικιλότητας, στην χρηματοδότηση για την διατήρηση της βιοποικιλότητας και στην ενδυνάμωση της Δημόσιας Διοίκησης για την εφαρμογή πολιτικών και δράσεων διατήρησής της.

 

4.      Η τέταρτη κατηγορία περιλαμβάνει ειδικά θέματα. Εδώ εντάσσονται 2 Γενικοί Σκοποί, οι οποίοι αναφέρονται στην αντιμετώπιση της εξάπλωσης των ξενικών χωροκατακτητικών ειδών και στην πρόληψη πιθανών επιπτώσεων από Γενετικά Τροποποιημένους Οργανισμούς.

http://www.economist.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=5901:2009-02-05-06-53-47&catid=13:environment-ecology&Itemid=11

[admin]

Ο ενημερωμένος κατάλογος των αλλοχθονων φυτών στην Ελλάδα περιλαμβάνει 321 είδη και υποείδηπου αντιστοιχεί σε 5% της αυτοχθονης χλωρίδας της χώρας. Ένα υψηλό ποσοστό των ξένων φυτών (περίπου 40%) καταγράφονται ως να εχουν γινει μερος της φυσης. Η πλειοψηφία των ξένων στην Ελλάδα (187 taxa) είναι της αμερικανικής και ασιατικής προέλευσης (39% και 17%) αντίστοιχα. Οι οικογένειες με το μεγαλύτερο αριθμό των αλλοχθονων  ταξινομικών είναι oi Poaceae, Asteraceae και Fabaceae. Τα περισσότερα φυτά είναι χωροκατακτητικα βότανα (πάνω από 75%), ενώ oi θάμνοι και  ta δέντρα
αντιπροσωπεύουν το 14% και 9% αντίστοιχα. Όσον αφορά τα χαρακτηριστικά τους,  ειναι πολυετή φυτά και μονοετη η διετη με ίση εκπροσώπηση. Τα περισσότερα από τα ποώδη φυτά που είναι και anonoeth ή διετη (64%), ενώ μόνο το 33% είναι πολυετή φυτά. Σε ό, τι αφορά τις μορφές ζωής, τα θερόφυτα είναι η πλέον εξέχουσα ομάδα, που ισούται με το 45% της συνολικης αλλοχθονης χλωρίδας, ακολουθούμενη από τα φανερόφυτα (20%) και τα ημικρυπτόφυτα (15%). Μεταξύ των εγκλιματισμένων  φυτων, τα βότανα είναι η ετήσια κυρίαρχη μορφή ζωής (πάνω από 60%).

οικογενεια Poaceae

οικογενεια Asteraceae

οικογενεια Fabaceae

http://uaeco.biol.uoa.gr/files/PDF/MEDECOS_XI/MEDECOS_XI_02.pdf


Τα Εκατό  Χειρότερα χωροκατακτητικά αλλοχθονα  είδη στον κόσμο

[admin]

Επικινδυνα Χωροκατακτητικά Είδη  στη Ελλαδα



Aedes albopictus ασιατικο κουνουπι τίγρης
ο κουνούπι τίγρης είναι συνδεδεμένες με το σύστημα μετάδοσης πολλών ασθενειών του ανθρώπου, συμπεριλαμβανομένων των ιών: δάγκειος πυρετός, West Nile και  την ιαπωνική εγκεφαλίτιδα.

Aphanomyces astaci (μύκητας) μολύνει μόνο τις ποταμοκαραβίδες


Aristichthys nobilis (ψάρι) εχουν τη δυνατότητα μείωσης των ιθαγενών από τον ανταγωνισμό για την πολυμορφία και εξαντλώντας έτσι ζωοπλαγκτού πληθυσμών αλλοίωση της τροφικής αλυσίδας. βρέθηκαν επίσης να μεταφέρουν και μεταδίδουν διάφορες ασθένειες


Bemisia tabaci (έντομο)  Μεταδίδει 111 είδη ιών.



Bidens pilosa (χορταρι) είναι μια σημαντική καλλιέργεια των ζιζανίων, απειλή για την πανίδα, καθώς και για  φυσικές ενοχλήσεις.


Capra hircus (θηλαστικό) Αιγοειδή.  Μεταβάλλει τις φυτικες κοινοτήτες και δασικες δομες και απειλει ευάλωτα ειδη φυτών.Η μείωση της βλάστησης μειώνει τις επιλογές   για τα αυτόχθονα ζώα και η υπερβόσκηση  οδηγεί σε υποβάθμιση του οικοσυστήματος.  Οι αίγες διαδινουν νόσους στα αυτόχθονα ζώα.



Carassius auratus (ψάρι). Χρυσοψαρο.  Οι επιπτώσεις που έχουν τα χρυσόψαρα στις υδάτινες κοινότητες, συμπεριλαμβανοουν την αύξηση της θολότητας, κυνηγι κατά των αυτιχθονων είδων ψαριών, και διευκολυνση της αυξησης των φυκιών


Carpobrotus edulis () Πνίγει, μειωμένη αναγέννηση της χλωρίδας και των φυσικών αλλαγών στο pH του εδάφους και των θρεπτικών ουσιών



Ceratitis capitata (έντομο) σημαντικές οικονομικές απώλειες για τους καρπούς τους αγρότες




Codium fragile spp tomentosoides (άλγη)  προκαλεί μυριάδες  επιπτώσεις στα οστρακοειδή. επίσης προκαλεί ενόχληση στον άνθρωπο όταν συσσωρεύεται σε παραλίες




Crassostrea gigas (μαλάκιο)  Αποκλείουν τα παλιροιακα αυτόχθονα είδη.Έχει τεκμηριωθεί και η καταστροφή ενδιαιτημάτων και προκαλούν ευτροφισμό των υδάτινων μαζών που εισβάλλουν.


Cryphonectria parasitica (μύκητας)

Ctenopharyngodon idella (ψαρι). Είναι αδηφάγα που τα κανει εξαιρετικά αποτελεσματικα στην εξάλειψη των υδρόβιων ζιζανίων. . Ωστόσο μπορούν να εξαλειφθούν εντελώς  τη βλάστηση των υδατικών συστημάτων, με αποτέλεσμα την ευρεες οικολογικές επιπτώσεις.


Cyprinus carpio (ψάρι)Κυπρίνος ή Γριβάδι. ο. εωρείται ζιζανιο λόγω της αφθονίας του και της τάση για μείωνει την καθαροτητα του νερού και να ξεριζώνει και να καταστρέφει την υδρόβια βλάστηση που χρησιμοποιειται απο αλλες ποικιλίες ψαριων.


Gambusia affinis (ψάρι)Το Κουνουπόψαρο είναι δύσκολο να απομακρυνθεί, μετά την καθιέρωσή του, οπότε ο καλύτερος τρόπος για να μειωθούν οι επιπτώσεις του είναι να ελέγθει η περαιτέρω εξάπλωση.



Harmonia axyridis (έντομο) Χρυσόμυγα. Μειώνει την ποικιλομορφία του φυσικού Coccinellidae. Μπορεί επίσης να γίνει γρήγορα μια  ενόχληση όταν επιδιώκει καταφύγιο κατά τους χειμερινούς σε  κατοικίες ή σε τοίχους και μόνωσεις κατοικιών


Hypophthalmichthys molitrix (ψάρι)  κυπρίνος.  Ο Hypophthalmichthys molitrix έχει τη δυνατότητα να μειώνει τα αυτοχθονα ειδη ανταγωνιζομενος  και τη μείωνοτας την ποσοτητα ζωοπλαγκτού, αλλοίωνοντας ετσι τη τροφική αλυσίδας.

Lasius neglectus  μυρμήγκι κήπου Ο Lasius neglectus εισβάλει στο εσωτερικό των σπιτιών καταλαμβάνει ηλεκτρικους αγωγους, προκαλώντας βραχυκυκλώματα ή ζημία σε ηλεκτρομηχανικές συσκευές



Macfadyena unguis-cati νύχι γατας αναρριχητικό φυτό  Αυτό το είδος είναι δύσκολο να εξαλειφθεί λόγω της ταχείας ανάπτυξης, του εκτεταμένου ριζικου σύστηματος, και της πληθωρικής παραγωγής σπόρων .Λ έγεται ότι είναι "μια από τις πλέον καταστροφικές εξωτικες κληματαριες" . M. Είναι συχνά ονομάζεται "μετασχηματιστής ειδών"  λογω του  τρόπου που οδηγεί σε αλλαγή του οικοσυστήματος . Η unguis-cati επηρεαζει  όλα ταν στρωμάτα δασικών οικοσυστηματων που έχουν μολυνθεί από την εξάπλωση της τόσο κάθετα και οριζόντια σε όλα με τα οποία θα κάνει επαφή.  Δημιουργει ένα παχύ χαλί των φύλλων και των στελεχών σχετικά, καταστρεφωντας τα φυτά αποκατω και τη γονιμοποιηση άλλων ειδών. Οταν μεγαλώσει στην κορυφή του δάσους και εξαπλώθει σε όλη την κομοστέγη, σκοτώνει τα δέντρα απο κατω με το βάρος  και της σκιά της.


Mnemiopsis leidyi. Εχει εισαχθεί από την Κασπία Θάλασσα μέσω του έρματος των πετρελαιοφόρων. Το Mnemiopsis ledyi τρεφεται με το  ζωοπλαγκτο αυγά και προνύμφες και επηρεαζει αρνητικα την αλυσιδα τροφης. Είναι συνδεδεμένο με προβληματα στην αλιεια ).


 Mya arenaria Linnaeus  Η Mya arenaria ανταγωνίζεται άλλα είδη, ειναι αίτια για αβιοτικές αλλαγές, και στις χρήσεις των πόρων.  Άλλες οικολογικές επιπτώσεις της περιλαμβάνουν βενθικο-πελαγικη αλληλεπίδραση, βιοσυσσώρευση, επικυριαρχια , και  αλλαγή του οικοτόπου


 Myocastor coypus (θηλαστικό)   Τρεφομενο με ριζώματα και νέους βλαστούς των φυτών λίμνης οδηγεί σε διαλυση των φυτών και μπορεί να οδηγήσει σε διάβρωση των παράκτιων οικοτόπων .


Ricinus communis. Μεταθέτει αυτόχθονα φυτικά είδη στις παρόχθιες περιοχές. Οι άνθρωποι και τα άλογα είναι ιδιαίτερα ευάλωτα στουε σπόρους , όταν  μάσιστουν ή φαγωθουν. Θανατηφόρες δόσεις  ειναι από 2,5 έως 6 σπόροι για τον άνθρωπο και περίπου 6 σπόρους για τα  άλογα (CISR 1972). Τα συμπτώματα είναι ερεθισμός του στομάχου, διάρροια, κοιλιακός πόνος, αύξηση του καρδιακού ρυθμού, άφθονη εφίδρωση, κατάρρευση, και σπασμοι. Οι θραυσμένοι σπόροι μπορεί να προκαλέσουν ερεθισμό του δέρματος. TΤο φύλλωμα είναι μόνο ελαφρώς τοξικο.





 Mustela nivalis . Ρίναι αχόρταγο αρπακτικο και είναι σε θέση να θεση σε κινδυνο μια μεγάλη ποικιλία  αρπακτικών.Τα ποντίκια αντιπροσωπεύουν μεγάλο μέρος της διατροφής τους, αλλά και τα αυτοχθονα πτηνά, ερπετά και τα ασπόνδυλα



Nicotiana glauca  ζιζανιο



Oncorhynchus mykiss ιριδίζουσα πέστροφα Μπορει να επηρεάσει τα αυτοχθονα είδη ψαριών και τα ασπόνδυλα μέσω θήρας και  ανταγωνισμού.



Rattus Rattus (θηλαστικό)



Salvelinus fontinalis.  Οπου εισηχθει οδήγησε σε δραματική μείωση των πολλών  ακόμα και απειλούμενων πληθυσμών αμφιβίων.



Schizoporella unicornis


Ips typographus . Υπό ευνοϊκές συνθήκες, είναι σε θέση να πλήξει την υγιή δένδρα και είναι πρωταρχικός παράγοντας που προκαλεί άμεση θνησιμότητα των δέντρων


Lotus corniculatus .  Σχηματιζει πυκνη βαλστηση που πνιγει και επισκιαζει τα αυτοχθονα φυτα




περισσότερα Χωροκατακτητικά Είδη  στη Ελλαδα